व्हिटिलिगो
ही एक त्वचेची स्थिती आहे जिथे त्वचेचा रंग हरवतो. आपल्याला आपल्या त्वचेचा रंग रसायनातून मिळतो म्हणजेच त्वचेच्या पेशींमधून बाहेर पडणारे मेलेनिन. जेव्हा शरीराच्या रोगप्रतिकारक शक्तीमुळे या त्वचेच्या पेशी नष्ट होतात तेव्हा त्वचेचा रंग हरवतो. हे शरीरावर पांढरे ठिपके म्हणून सुरू होते जे कालांतराने हळूहळू शरीरावर पसरते.
सहसा ते हात, पाय आणि चेहऱ्यावर सुरू होते परंतु शरीराच्या कोणत्याही भागावर विकसित होऊ शकते.
प्रकार
A. सेगमेंटल – एकतर्फी त्वचारोग म्हणूनही ओळखले जाते. पांढरे ठिपके शरीराच्या एका भागावर परिणाम करतात. हे सहसा तरुण वयात होते.
B. नॉन-सेगमेंटल – पॅच शरीराच्या दोन्ही बाजूंना सममितीय पॅच म्हणून दिसतात – जसे की दोन्ही हातांवर, दोन्ही डोळ्यांभोवती, कोपर, गुडघे इ. हा अधिक सामान्य प्रकार आहे.
हा प्रकार पुढे विभागलेला आहे:-
1. सामान्यीकृत – सर्वात सामान्य प्रकार ज्यामध्ये शरीराच्या कोणत्याही भागावर पॅच दिसतात.
2. ॲक्रोफेशियल – बोटे, बोटे आणि हातांवर पॅच दिसतात.
3. श्लेष्मल – यामध्ये, गुप्तांग आणि/किंवा ओठांच्या श्लेष्मल पडद्याभोवती ठिपके येतात.
4. सार्वत्रिक – हे शरीराच्या जवळजवळ प्रत्येक भागात पसरते.
5. फोकल – पॅचेस लहान भागात दिसतात आणि विशिष्ट पद्धतीने पसरत नाहीत.
कारणे
A. ऑटोइम्यून – शरीराची रोगप्रतिकारक यंत्रणा चुकीच्या पद्धतीने शरीराच्या स्वतःच्या मेलानोसाइट्सवर हल्ला करत आहे आणि त्याचा नाश करत आहे. या कारणास्तव नॉन-सेगमेंटल प्रकार असल्याचे मानले जाते.
B. अनुवांशिक – काही जनुके त्वचारोग होण्याच्या जोखमीशी संबंधित आहेत. समान रोगाचा कौटुंबिक इतिहास किंवा इतर स्वयं-प्रतिकार परिस्थिती या रोगासाठी योगदान देणारे घटक असू शकतात.
C. न्यूरोजेनिक – सेगमेंटल प्रकार मज्जातंतूंच्या टोकांपासून सोडलेल्या विषारी रसायनांमुळे होतो असे मानले जाते.
D. औषध प्रेरित – काही औषधांच्या संपर्कात येण्यामुळे हे होऊ शकते.
E. ट्रिगर इव्हेंट – जसे की तणाव, सनबर्न, त्वचेला आघात. हे ताण मेलानोसाइट्स परदेशी म्हणून ओळखण्यासाठी आणि त्यांच्यावर हल्ला करण्यासाठी रोगप्रतिकारक प्रणालीला सूज निर्माण करतात.
उपचार
काही रंग पुनर्संचयित करण्यासाठी काही उपचार पद्धती उपलब्ध आहेत:-
1. स्टिरॉइड्स, व्हिटॅमिन डी ॲनालॉग इ. सह रेपिगमेंटेशन. हे त्वचेचा रंग पुनर्संचयित करण्यात मदत करतात.
2. टॉपिकल इम्युनोमोड्युलेटर्स – कॅल्सीन्युरिन इनहिबिटर लहान जखमांमध्ये प्रभावी असू शकतात.
3. अरुंद बँड अल्ट्राव्हायोलेट बी किरणांसह फोटोथेरपी वनस्पती आधारित psoralen नावाच्या पदार्थासह एकत्रित केल्याने प्रकाश पॅचमध्ये रंग परत येण्यास मदत होऊ शकते.
4. सनस्क्रीन आणि मेकअपसह कॅमफ्लाज थेरपी.
हे उपचार रंग पुनर्संचयित करण्यात मदत करू शकतात परंतु शरीरात पसरण्याची प्रवृत्ती थांबविण्यात मदत करू शकत नाहीत.
होमिओपॅथिक औषध तुम्हाला कशी मदत करू शकते
होमिओपॅथी मुख्यत्वे रोगप्रतिकारक शक्तीशी संबंधित असल्याने, ती स्वयंप्रतिकार शक्ती उलट करू शकते आणि कायमस्वरूपी उपचार प्रदान करू शकते. हे रोग प्रतिकारशक्तीच्या त्रुटी दूर करण्यात मदत करते आणि नंतर खराब झालेल्या मेलेनोसाइट्सना सामान्य स्थितीत परत येण्यासाठी उत्तेजित करते. अशाप्रकारे सामाजिक कलंक निर्माण करणाऱ्या या आजारातून कायमस्वरूपी बरा होतो.
प्लांटर वॉर्ट्स / कुरूप चामखीळ
पायावरील कुरूप / चामखीळ सौम्य ऍपिथेलियल ट्यूमर ह्या प्रकारातील असतात. सामान्यतः मानवी पॅपिलोमाव्हायरस प्रकारच्या संक्रमणामुळे होतात.
हे व्हायरस त्वचेवरील भेगा / चिरा अशा भागातून प्रवेश करतात, संभाव्यतः या विषाणूंचे संक्रमण लहान भेगा / चिरांमधून प्रवेश करतात परंतु काही आठवडे किंवा महिने ते दिसत नाहीत. पाय किंवा बोटांच्या एका बाजूला दाब झाल्यामुळे वातनलिका आत सरकली जाते आणि कठोर त्वचेचा थर बनतो. वेळीच उपचार न केल्यास कुरूप / चामखीळ अधिक वेदनादायक होऊ शकतात.*
गँगरीन
योग्य प्रमाणात रक्त पुरवठा न झाल्याने त्या भागातील पेशी मृत पावतात त्यामध्ये त्वचेच्या रंगात बदल (लाल किंवा काळा) होणे, सुन्न, सूज, वेदना, त्वचेस इजा आणि थंडपणा जाणवणे अशा लक्षणांचा समावेश असू शकतो यालाच गँगरीन असे म्हणतात.
यासाठीच्या उपचार पद्धती मध्ये त्वचेतील संक्रमण थांबवण्याकरिता अँटीबायोटिक्स सारख्या औषध किंवा शस्त्रक्रियेची मदत घेतली जाते. सर्जिकल प्रयत्नांमध्ये मृतपेशी विच्छेदन किंवा मॅगॉट थेरपीचा वापर समाविष्ट असू शकतो.
*https://en.wikipedia.org/wiki/Gangrene
कारणे
मधुमेह, एथेरोस्क्लेरोसिस, परिधीय धमनी रोग, धुम्रपान, आघात / दुखापत, लठ्ठपणा, रेनॉडची घटना, दुर्बलता रोगप्रतिकारक प्रणाली इत्यादीसारख्या विविध परिस्थितींमुळे गँग्रीन होऊ शकते.
प्रकार
1. कोरडी गँगरीन
या प्रकारात ऊती सुकतात आणि तपकिरी ते जांभळ्या-निळ्या ते काळ्या रंगात बदलतात आणि अनेकदा गळून पडतात. हे बहुतेक हात आणि पायांवर परिणाम करते आणि रक्तवाहिन्यांचे आजार, मधुमेह आणि स्वयंप्रतिकार रोग असलेल्या लोकांमध्ये अधिक सामान्य आहे.
2. ओले गँगरीन
प्रभावित ऊतींमध्ये बॅक्टेरियाचा संसर्ग झाल्यास सूज, फोड येणे आणि ओले दिसल्यास गँगरीनला ‘WET’ असे संबोधले जाते. आघात किंवा जळल्यामुळे झालेल्या दुखापतीमुळे ओले गँगरीन होते.
3. गॅस गँग्रीन
हे सामान्यतः बॅक्टेरियम क्लॉस्ट्रिडियम परफ्रिंजन्स (BCP) च्या संसर्गामुळे होते. जखमी झालेल्या जखमेवर किंवा शस्त्रक्रियेच्या जखमेवर BCP ची लागण झाल्यावर विषारी पदार्थ तयार होतात ज्यामुळे ऊतींचा मृत्यू होतो त्यामुळे त्याचे नाव “गॅस” गँग्रीन आहे.
4. अंतर्गत गँगरीन
आतडे, अपेंडिक्स, पित्त मूत्राशय यांसारख्या अंतर्गत अवयवांमध्ये निर्माण होणाऱ्या गँगरीनला अंतर्गत गँगरीन म्हणतात.
5. फोर्नियर्स गँग्रीन
हे गँग्रीन प्रामुख्याने जननेंद्रियाच्या भागात पुरुष आणि मादी दोघांमध्ये विकसित होते.
6. प्रोग्रेसिव्ह बॅक्टेरियल सिनर्जिस्टिक गँग्रीन (मेलेनीज गँग्रीन)
हा दुर्मिळ प्रकारचा गँग्रीन ऑपरेशननंतर 2-3 आठवड्यांनंतर विकसित होतो.
उपचार उपलब्ध
बाधित भाग काढून टाकण्यासाठी शस्त्रक्रिया, संसर्ग कमी करण्यासाठी प्रतिजैविक आणि बाधित भागाला ऑक्सिजनचा पुरवठा वाढवण्यासाठी हायपरबेरिक ऑक्सिजन थेरपी हे काही उपचार उपलब्ध आहेत.
होमिओपॅथिक औषध कशी मदत करू शकते
होमिओपॅथी तुमच्या शरीराचे अवयव कापले जाण्यापासून रोखू शकते गँगरेनस भागांमध्ये रक्त परिसंचरण सर्वात सौम्य आणि प्रभावी मार्गाने पुनर्संचयित करून, जेणेकरून तुम्ही तुमचे बोट किंवा शरीराचा इतर भाग सोडू नये.
चामखीळ
चामखीळ – शरीरावर कुठेही दिसू शकणारी हानीकारक त्वचा वाढ. ते एक लहान फोड किंवा फुलकोबीसारखे दिसू शकते. याचे कारण म्हणजे विषाणू (एचपीव्ही) जे केराटीनच्या अति व जलद वाढीस कारणीभूत ठरते.
Hindi – मस्सा, Marathi – चामखीळ
कारणे
ह्युमन पॅपिलोमावायरस (HPV) मुळे मस्से ओळखले जातात परंतु प्रत्येक व्यक्तीची रोगप्रतिकारक यंत्रणा HPV ला वेगळ्या पद्धतीने प्रतिसाद देते आणि म्हणूनच HPV च्या संपर्कात आलेल्या प्रत्येक व्यक्तीला चामखीळ होत नाही. विषाणू जेव्हा खराब झालेल्या किंवा कापलेल्या त्वचेच्या संपर्कात येतात तेव्हा त्यांना चामखीळ होण्याची शक्यता असते. मुंडण करणे, नखे चावणे, लहान खरचटणे इत्यादिंमधून काप आणि चट्टे मस्से येऊ शकतात
प्रकार
1. सामान्य मस्से
खडबडीत पृष्ठभागासह वाढलेले मस्से हे सामान्य मस्सेचे वैशिष्ट्य आहे
2. प्लांटार वार्ट्स
सोलवर कठीण आणि वेदनादायक चामखीळांना प्लांटार वॉर्ट्स म्हणतात.
3. फ्लॅट वार्ट्स
ते त्वचेच्या पृष्ठभागावर चिकटलेले गुळगुळीत चपटे मस्से आहेत आणि चेहऱ्यावर आणि दाढीच्या भागावर अधिक सामान्य आहेत.
4. फिलीफॉर्म वार्ट्स
या प्रकारच्या चामड्यांमध्ये दिसण्यासारखे आणि काटेरी धागे असतात.
5. जननेंद्रियाच्या मस्से
हे नर आणि मादी दोघांच्या जननेंद्रियाच्या भागात लैंगिक संक्रमित मस्से आहेत.
6. पेरियुंगुअल वार्ट्स
नखेभोवती चामखीळांच्या पुंज्यासारख्या फुलकोबीला पेरिंग्युअल मस्से म्हणतात.
उपचार उपलब्ध
सॅलिसिलिक ऍसिड लागू करणे, क्रायथेरपी, लेझर उपचार इत्यादी अनेक उपचार उपलब्ध आहेत.
होमिओपॅथिक औषध कशी मदत करू शकते
होमिओपॅथिक औषध कोणत्याही पुनरावृत्तीची शक्यता नसताना कोणताही डाग न ठेवता अतिशय सौम्य (वेदनारहित) मार्गाने मस्से काढू शकते. जेथे उपलब्ध इतर पद्धती वेदनादायक, अग्रगण्य डाग आणि त्याच किंवा इतर ठिकाणी पुनरावृत्ती आहेत.
सोरायसिस
सोरायसिस हा एक तीव्र / जुनाट त्वचा रोग आहे ज्यामध्ये त्वचेवरील पेशी त्वचेच्या पृष्ठभागावर वेगाने वाढतात ज्यामुळे त्वचा संवेदना क्षम होते आणि म्हणूनच त्वचेवर भेगा पडणे, असह्य खाज येणे भेगांमधून पाणी किंवा रक्त येणे आणि त्याभागाला असह्य वेदनादायक होऊ शकतात.
हा आजार अतिशय संवेदनशील रॊप्रतिकारक शक्तीच्या प्रणालीमुळे होतो. तसेच हा आजार अनुवांशिक मनाला जातो, तसेच या आजाराच्या संक्रमणासाठी मानसिक तणाव प्रामुख्याने कारणीभूत ठरतो.
Hindi – छालरोग, Marathi – कंडू / विसर्पिका
प्रकार
1. प्लेक सोरायसिस
चंदेरी पांढऱ्या तराजूने झाकलेले, उठलेले, फुगलेले, लाल घाव म्हणून दिसणारे सर्वात सामान्य प्रकार. बहुतेकदा कोपर, गुडघे, टाळू आणि खालच्या पाठीवर.
2. उलटा सोरायसिस
हे प्रामुख्याने त्वचेच्या पटीत जसे की मांडीचा सांधा, हाताचा खड्डा, स्तनाखाली गुळगुळीत लाल ठिपके घर्षण आणि घाम येणे यामुळे खराब होतात.
3. गुट्टे सोरायसिस
हे लहान मुलांमध्ये पाण्याच्या थेंबाच्या आकाराचे लाल ठिपके म्हणून दिसून येते. हे बॅक्टेरियाच्या संसर्गामुळे होते.
4. नेल सोरायसिस
बोटांच्या नखांवर आणि पायाच्या नखांवर परिणाम होऊ शकतो ज्यामुळे खड्डे पडणे, नखांची असामान्य वाढ आणि रंग खराब होतो. गंभीर प्रकरणांमध्ये नखे चुरा होऊ शकतात.
5. पस्ट्युलर सोरायसिस
लहान गैर संसर्गजन्य पू भरलेले फोड म्हणून सादर केले जाते.
6. एरिथ्रोडर्मिक सोरायसिस
6. एरिथ्रोडर्मिक सोरायसिस
7. सोरियाटिक संधिवात
सोरायटिक आर्थरायटिसमध्ये सोरायटिक त्वचेच्या जखमांसह सांध्यांना सूज आणि वेदना असते. योग्य उपचार न केल्यास यामुळे सांधे कडक होणे आणि विकृती होऊ शकते.
कारणे
सोरायसिसमध्ये 2 प्रमुख घटक महत्त्वाची भूमिका बजावतात –
1. रोगप्रतिकार प्रणाली
2. आनुवंशिकी
1. रोगप्रतिकारक प्रणाली
सोरायसिस ही एक स्वयंप्रतिकार स्थिती आहे. स्वयंप्रतिकार स्थिती ही शरीरावर हल्ला करण्याचा परिणाम आहे. सोरायसिसच्या बाबतीत टी पेशी म्हणून ओळखल्या जाणाऱ्या पांढऱ्या रक्त पेशी चुकून त्वचेच्या पेशींवर हल्ला करतात. या चुकीच्या हल्ल्यामुळे त्वचेच्या पेशींची निर्मिती प्रक्रिया ओव्हरड्राइव्हमध्ये जाते. त्वचेच्या पेशींच्या उत्पादनाच्या गतीमुळे नवीन त्वचेच्या पेशींचा विकास लवकर होतो, ते त्वचेच्या पृष्ठभागावर ढकलले जातात जिथे ते ढीग होतात. याचा परिणाम त्वचेच्या पृष्ठभागावर प्लेक्स, लालसरपणा आणि जळजळ होतो, म्हणजे सोरायसिस.
2. आनुवंशिकता
काही लोकांना जीन वारशाने मिळते ज्यामुळे त्यांना सोरायसिस होण्याची शक्यता असते. तथापि, सोरायसिस आणि अनुवांशिक पूर्वस्थिती असलेल्या लोकांची टक्केवारी फारच कमी आहे (अंदाजे 2-3%).
उपलब्ध उपचार
उपलब्ध उपचारांचा मुख्य उद्देश त्वचेची इतक्या लवकर वाढ होण्यापासून कमी करणे आहे कारण कोणताही वास्तविक उपचार उपलब्ध नाही. खालील काही उपचार आहेत.
1. स्थानिक उपचार
यामध्ये कॉर्टिकोस्टिरॉईड्स, व्हिटी डी ॲनालॉग्स, अँथ्रॅलिन, रेटिनॉइड्स, कॅल्सीन्युरिन इनहिबिटर, सॅलिसिलिक ऍसिड, मॉइश्चरायझर्स, कोल टार इत्यादी विविध मलहमांचा समावेश आहे.
2. प्रकाश थेरपी
हे उपचार नैसर्गिक किंवा कृत्रिम अल्ट्राव्हायोलेट प्रकाश वापरतात.
3. पद्धतशीर औषधोपचार
या उपचारामध्ये रेटिनॉइड्स, मेथोट्रेक्झेट, सायक्लोस्पोरिन असलेली तोंडी किंवा इंजेक्टेबल औषधे वापरली जातात ज्यामुळे पेशींची वाढ कमी होते आणि रोगप्रतिकारक शक्ती बदलणारी विविध औषधे.
होमिओपॅथिक औषध तुम्हाला कशी मदत करू शकते
होमिओपॅथी मुख्यत्वे रोगप्रतिकारक प्रणालीशी संबंधित असल्याने, ते स्वयंप्रतिकार शक्ती उलट करू शकते आणि बहुतेक सौम्य आणि निरुपद्रवी मार्गाने सोरायसिसला कायमस्वरूपी बरा करू शकते.
होमिओपॅथी सोरायसिसशी अत्यंत सौम्य पद्धतीने हाताळते, त्यामुळे रुग्णाला आणखी त्रास होत नाही आणि तो या अत्यंत त्रासदायक आजारापासून कायमचा मुक्त होतो.
सोरायसिस – ही एक तीव्र त्वचेची स्थिती आहे ज्यामध्ये त्वचेच्या पृष्ठभागावर त्वचेच्या पेशी वेगाने तयार होतात आणि खवले आणि लालसरपणा तयार करतात जे खाज सुटतात आणि वेदनादायक असतात… हे अतिक्रियाशील रोगप्रतिकारक प्रणालीमुळे होते. हा एक अनुवांशिक रोग असल्याचे मानले जाते जे संसर्ग किंवा मानसिक तणाव यासारख्या घटकांमुळे उद्भवते.
सोरायसिस – ही एक तीव्र त्वचेची स्थिती आहे ज्यामध्ये त्वचेच्या पृष्ठभागावर त्वचेच्या पेशी वेगाने तयार होतात आणि खवले आणि लालसरपणा तयार करतात जे खाज सुटतात आणि वेदनादायक असतात… हे अतिक्रियाशील रोगप्रतिकारक प्रणालीमुळे होते.
एक्झिमा / इसब
एक्झिमा – हा त्वचा रोग असून आजारांचा एक समूह आहे ज्यामध्ये त्वचा लालसर होणे असह्य खाज येणे सूज येणे, फोड येणे अशी एकूणच बरीच लक्षणे दिसतात या आजाराचे अचूक कारण स्पष्ट नसून चिडचिड, ऍलर्जी आणि अपुऱ्या रक्तपुरवठ्या मुळे होऊ शकते.
याला कारणीभूत घटक म्हणजे शुष्क त्वचा, धातू, रसायने, फॅब्रिक, औषधे इत्यादीगोष्टींची ऍलर्जी आणि तणाव …
कारणे
एक्जिमाचे नेमके कारण अज्ञात आहे, परंतु शरीराच्या रोगप्रतिकारक यंत्रणेने चिडचिडीला दिलेला एक ओव्हरएक्टिव्ह प्रतिसाद असल्याचे मानले जाते.
एक्झामाला कारणीभूत घटकांचे संयोजन आहेत, जसे की –
1. आनुवंशिकता
दमा, गवत ताप इत्यादींचा कौटुंबिक इतिहास असलेल्या लोकांना एक्जिमा होण्याची अधिक शक्यता असते.
2. रोगप्रतिकारक प्रणाली
रोगप्रतिकारक शक्तीचे असामान्य कार्य आणि कमी प्रतिकारशक्ती असलेल्या लोकांना एक्जिमा सहज होऊ शकतो.
3. पर्यावरणीय घटक
पर्यावरणीय घटक एक्झामा आणू शकतात, जसे की:
चिडचिड करणारे: यामध्ये साबण, डिटर्जंट, शैम्पू, मांस, जंतुनाशक, भाज्या इ..
ऍलर्जीन: पाळीव प्राणी, परागकण, धूळ, माइट्स इत्यादींमुळे एक्जिमा होऊ शकतो.
सूक्ष्मजीव: बॅक्टेरिया जसे की स्टॅफिलोकोकस ऑरियस, विषाणू आणि विशिष्ट बुरशी.
तापमान: खूप थंड किंवा उष्ण हवामान, जास्त आणि कमी आर्द्रता इत्यादीमुळे एक्जिमा होऊ शकतो.
पदार्थ: दुग्धजन्य पदार्थ, अंडी, नट आणि बियाणे, सोया उत्पादने आणि गहू एक्जिमा भडकण्यास कारणीभूत ठरू शकतात.
4. ताण
तणाव हे एक्जिमाचे थेट कारण नाही परंतु स्थिती वाढवू शकते किंवा आणखी बिघडू शकते.
5. हार्मोन्स
अंतःस्रावी रोग जसे की थायरॉईड डिसफंक्शन (हायपोथायरॉईडीझम/हायपरथायरॉईडीझम), गर्भधारणेदरम्यान किंवा मासिक पाळी दरम्यान हार्मोनल बदल एक्जिमा वाढवू शकतात किंवा आणू शकतात.
प्रकार
1. एटोपिक त्वचारोग
एक्झामाचा सर्वात सामान्य प्रकार अशा लोकांना प्रभावित करतो ज्यांना दमा किंवा गवत ताप आहे आणि मुलांमध्ये अधिक सामान्य आहे.
2. त्वचारोगाशी संपर्क साधा
यामध्ये चिडचिडे किंवा ऍलर्जीक घटक त्वचेचे नुकसान करतात. उदाहरण – निकेल, सौंदर्य प्रसाधने आणि विष आयव्ही इ.
3. डिशिड्रोटिक एक्झामा
हा एक्जिमा प्रामुख्याने हात आणि पायांवर परिणाम करतो. हाताला आणि बोटांना खाज सुटणे, फोड येणे, खवले पॅच आणि क्रॅक यापासून लक्षणे आहेत..
4. NUMMULAR एक्झामा
या एक्जिमामध्ये पाय, हाताच्या मागील बाजूस, पाठीच्या खालच्या बाजूला आणि नितंबांवर नाण्यांच्या आकाराच्या लाल खुणा असतात.
5. सेबोरेरिक त्वचारोग
याला डँड्रफ म्हणून चांगले ओळखले जाते. लहान मुलांमध्ये ते टाळूवर परिणाम करते आणि प्रौढांमध्ये ते भुवया, नाकाच्या बाजू, कानामागील भाग, मांडीचा सांधा आणि छातीच्या मध्यभागी प्रभावित करते.
6. स्टॅसिस एक्झामा
खालच्या पायातील शिरा त्यांच्या हृदयाकडे योग्यरित्या रक्त परत करत नाहीत तेव्हा त्वचेचे क्रस्टिंग आणि त्वचेवर तपकिरी डाग पडतात तेव्हा या प्रकारचा एक्जिमा लोकांमध्ये विकसित होऊ शकतो.
7. न्यूरोडर्माटायटीस
या प्रकारचा एक्जिमा असलेल्या लोकांच्या त्वचेवर अशा ठिपक्यांमध्ये जळजळ निर्माण होते जी ते वारंवार स्क्रॅच करतात.
उपलब्ध उपचार
एक्जिमासाठी कोणताही वास्तविक उपचार उपलब्ध नाही. उपचाराचा मुख्य उद्देश त्रास कमी करणे हा आहे, ज्यामध्ये हे समाविष्ट आहे –
– स्टिरॉइड क्रीम किंवा मलम
– स्नेहन मलम
– संसर्ग झाल्यास प्रतिजैविक
होमिओपॅथिक औषध तुम्हाला कशी मदत करू शकते
होमिओपॅथी रुग्णाला आणखी त्रास न होता या हट्टी रोगापासून अत्यंत सौम्य मार्गाने लवकरात लवकर बरा करू शकते.
होमिओपॅथी तुमची रोगप्रतिकारक शक्ती तपासते जेणेकरून तुम्ही निरोगी राहता आणि ज्या चिडचिडे किंवा ऍलर्जीमुळे तुम्ही पूर्वी संवेदनशील होता त्यापासून पुन्हा संसर्ग होऊ नये.